Η Θ Ε Ω Ρ Ι Α
Θαρραλέα ειλικρίνεια
Δημιουργώντας ένα νέο επίπεδο σύνδεσης
Θαρραλέα ειλικρίνεια επιδεικνύουμε όταν λέμε σε κάποιον τι πραγματικά μας συμβαίνει, παρόλο που φοβόμαστε για το πώς μπορεί να αντιδράσει. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η θαρραλέα ειλικρίνεια είναι ένας τρόπος να δρούμε με θάρρος σε ότι αφορά την επιθυμία μας να δημιουργήσουμε μια βαθύτερη σύνδεση με κάποιον, αλλά και στο πως προσεγγίζουμε αυτό το στόχο.
Εκφάνσεις αυτής της μορφής ειλικρίνειας μπορεί να είναι το να διακόψουμε κάποιον που μιλάει, να κάνουμε κάποια ερώτηση, ή μια δήλωση για κάτι που συμβαίνει μέσα μας. Αποσκοπεί πάντα στη δημιουργία μιας βαθύτερης, πιο συμπονετικής, πιο συνδεδεμένης σχέσης.
Έχετε βρεθεί ποτέ σε μια συζήτηση όπου ο άλλος μιλούσε συνέχεια για κάτι που πραγματικά δεν σας ενδιέφερε και παρόλα αυτά συνεχίσατε να ακούτε ούτως ή άλλως; Έχετε βρεθεί ποτέ σε μια συζήτηση όπου κάποιος είπε κάτι που προσέβαλε τις αξίες σας και παρόλα αυτά σιωπήσατε, αφήνοντας το να περάσει; Έχετε πει ποτέ «ναι» σε κάποιον επειδή νιώθατε άβολα να πείτε «όχι», παρόλο που πραγματικά θέλατε να πείτε «όχι»; Έχετε φάει ποτέ κάτι που δεν σας άρεσε από φόβο μήπως προσβάλλετε τον οικοδεσπότη σας; Οι περισσότεροι από εμάς το έχουμε κάνει. Αυτές τις εμπειρίες θυμάστε να σας έφεραν πιο κοντά ή να σας αποξένωσαν; Ξέρω ότι για μένα είναι συχνά οδυνηρά αποξενωτικές, ιδίως όταν πρόκειται για κάποιον που νοιάζομαι ή θέλω να τον νιώθω κοντά μου.
Μπορώ να χρησιμοποιήσω θαρραλέα ειλικρίνεια όταν είμαι σε εσωτερική σύγκρουση, επειδή από τη μια χρειάζομαι ευκολία και αρμονία, αλλά και αμοιβαία κατανόηση και σύνδεση.
Η θαρραλέα ειλικρίνεια είναι ο τρόπος μου να προσπαθήσω για μια πιο αυθεντική αλληλεπίδραση ρισκάροντας κάποια σύγκρουση.
Πώς εκφράζεται η θαρραλέα ειλικρίνεια;
Η θαρραλέα ειλικρίνεια μας προσκαλεί να εστιάσουμε στις ανάγκες μας και στην πρόθεσή μας. Θέλουμε να διορθώσουμε (τον άλλον ή την κατάσταση) ή να συνδεθούμε; Η επικοινωνία μας έχει ως πρόθεση να έρθουμε κοντά ή να «έχουμε δίκιο»;
Είμαστε αρκετά σε επαφή με τον εαυτό μας ώστε να είμαστε σε θέση να μιλήσουμε για τα συναισθήματα και τις ανάγκες μας ή σκεφτόμαστε επικριτικά για το τι κάνουν ή τι λένε οι άλλοι;
Η θαρραλέα ειλικρίνεια προαπαιτεί να προσφέρουμε ενσυναίσθηση στον εαυτό μας μέχρι να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε εστιάσει στα συναισθήματα και τις ανάγκες μας και ότι όταν θα μιλήσουμε θα είναι με πρόθεση να συνδεθούμε.
Θαρραλέα ειλικρίνεια δεν είναι να πεις «Όταν σε ακούω να λες ‘πώς είναι έτσι αυτοί!’, σκέφτομαι ότι είσαι στενόμυαλος».
Μπορεί να μοιάζει με: «Όταν σε ακούω να λες “πώς είναι έτσι αυτοί!”, παρατηρώ ότι έχω μια αντίδραση μέσα μου. Νομίζω ότι η αντίδρασή μου οφείλεται στο γεγονός ότι μου αρέσει να πιστεύω ότι κατά βάση είμαστε όλοι το ίδιο πράμα, μια ενιαία ανθρώπινη οικογένεια. Ταυτόχρονα, νιώθω μια αμφιθυμία όταν σου το λέω, γιατί από τη μια εκτιμώ τη σχέση μας και θα ήθελα να είμαι ειλικρινής μαζί σου, από την άλλη δεν θέλω να σε προσβάλω».
Η θαρραλέα ειλικρίνεια δεν είναι να πεις: «Και βέβαια, θα ήθελα πολύ να βγούμε απόψε».
Αλλά μπορεί να μοιάζει με: «Ωωω, νιώθω πραγματικά διχασμένη. Ήλπιζα ότι θα μπορούσαμε να περάσουμε λίγο ποιοτικό χρόνο μαζί. Ταυτόχρονα, ξέρω ότι πρέπει να σηκωθώ πολύ νωρίς αύριο το πρωί και μια έξοδος απόψε δεν με βολεύει. Να πάμε κάποιο άλλο βράδυ;»
Όταν δεν μοιραζόμαστε αυτό που πραγματικά μας απασχολεί, είναι πιο πιθανό να βιώσουμε απόσταση ή αποξένωση από τους άλλους. Όταν μοιραζόμαστε τα αληθινά μας συναισθήματα και τις ανάγκες μας, μας δίνεται η ευκαιρία να ζήσουμε μια πιο συνδεδεμένη και πιο συμπονετική ζωή.
Είναι μια επιλογή, όχι ένα «πρέπει».
Ακριβώς επειδή μπορώ να είμαι πιο ειλικρινής και ανοιχτός, αυτό δεν σημαίνει ότι «πρέπει» να είμαι. Μου αρέσει να ξέρω ότι, όταν το θέλω, έχω την επιλογή να προσφέρω ενσυναίσθηση στον εαυτό μου και να δημιουργήσω μια βαθύτερη σύνδεση, ακόμη και ρισκάροντας κάποια σύγκρουση. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα προσπαθήσω να «τα βρω» με κάθε οδηγό λεωφορείου, εκπρόσωπο εξυπηρέτησης πελατών ή ταμία – ή όταν είμαι εξαντλημένος ή αναστατωμένος. Ωστόσο, όταν πραγματικά θέλω περισσότερη σύνδεση και κατανόηση με έναν φίλο, τον πατέρα μου, ή τους συντρόφους μου, το να μπορώ να εκφράζομαι με θαρραλέα ειλικρίνεια μου δίνει αυτή τη δυνατότητα.
Σ Τ Η Ν Π Ρ Α Ξ Η
Διακόπτοντας, με στόχο τη σύνδεση
Ο καλός μου φίλος ο Τιμ έχει την παράξενη συνήθεια να μιλάει, σχεδόν ασταμάτητα, όταν είναι νευρικός ή ενθουσιασμένος. Μου φαίνεται ότι θα μιλήσει για οτιδήποτε, μόνο και μόνο για να κρατάει το σαγόνι του σε κίνηση. Όσο κι αν τον αγαπώ, πρέπει να παραδεχτώ ότι αυτή η συνήθεια δεν ήταν το κομμάτι της σχέσης μας που μου άρεσε. Ομολογώ ότι, παλιά, συχνά με τρέλαινε. Δεν είχα βρει τρόπο να του το πω. Και επειδή πρώτον δεν ήθελα να «πληγώσω τα συναισθήματά του» και δεύτερον περίμενα τόσο πολύ πριν να πω κάτι, που είχα ήδη προλάβει να εκνευριστώ πολύ και αν έλεγα κάτι θα το μετάνιωνα. Κάθε φορά κρατούσα το στόμα μου κλειστό περιμένοντας πότε θα τελειώσει.
Κάποια στιγμή στη διάρκεια των σπουδών μου στη μη βίαιη επικοινωνία, ο φίλος και μέντοράς μου, ο Μάρσαλ Ρόζενμπεργκ, μου είπε μια ιστορία που με ενέπνευσε σχετικά με το θέμα μου με τον Τιμ. Επρόκειτο για το πώς διέκοψε έναν φίλο του που μιλούσε, επειδή ήθελε να έχει μια ισχυρότερη σύνδεση μαζί του.
Αρκετές εβδομάδες αργότερα, ο Τιμ και εγώ βρεθήκαμε μαζί και άρχισε να μου λέει για έναν γάμο στον οποίο είχε πάει, για τη μουσική, το φαγητό, για τα αμύγδαλα, για το καθαριστήριο του, για την πρώην κοπέλα του ξαδέρφου του, για το άρωμα της θείας του… Είχα αρχίσει να τρελαίνομαι!
Αποφάσισα να προσφέρω ενσυναίσθηση στον εαυτό μου. Ξεκαθάρισα μέσα μου ότι ήθελα να βιώνω περισσότερη σύνδεση, να έχω στενότερη σχέση με τον Τιμ εκείνη τη στιγμή. Ένα μέρος του εαυτού μου ήταν γεμάτο φόβο. Είχα διδαχθεί ότι είναι «αγένεια» να διακόπτεις τους ανθρώπους. Φοβόμουν ότι ο Τιμ θα μπορούσε να προσβληθεί ή να πληγωθεί αν δεν καθόμουν εκεί και δεν άκουγα. Αυτή τη φορά, είχα και την επιθυμία και την ικανότητα να «είμαι αληθινός» με τον καλό μου φίλο. Και το είπα.
«Τιμ, με έχεις χάσει. Δεν καταφέρνω να δώσω προσοχή σε όλες αυτές τις λεπτομέρειες. Ειλικρινά, δεν με ενδιαφέρουν». Σκέφτηκα για μια στιγμή ότι ο Τιμ μπορεί να με χτυπήσει ή να σηκωθεί να φύγει θυμωμένος. Αντ’ αυτού, μίλησε.
«Ναι, τώρα που το αναφέρεις, κι εγώ βαριέμαι κάπως. Ας μιλήσουμε για κάτι άλλο».
Σοκαρίστηκα, ανακουφίστηκα και στη συνέχεια πανηγύρισα. Η θαρραλέα ειλικρίνειά μου απέδωσε. Μέσα σε μια στιγμή, η επαφή μας από μια άψυχη φλυαρία, μετατράπηκε σε μια πραγματική σύνδεση.
Από εκείνη τη στιγμή, η σχέση μου με τον Τιμ απέκτησε μια νέα χροιά. Έγινε μια βαθύτερη, πιο συνδεδεμένη εμπειρία, μια εμπειρία για την οποία ανυπομονώ. Και ναι, ο Τιμ εξακολουθεί να «ξεφεύγει» κάθε τόσο, και το μόνο που χρειάζεται να κάνω είναι να είμαι ειλικρινής και η σύνδεση επιστρέφει. Εξαιρετικά.
Ε Ξ Α Σ Κ Η Σ Η
Πρακτική 1 – Ξαναδοκιμάζω με θαρραλέα ειλικρίνεια
Σκεφτείτε μια φορά που δεν ήσασταν τόσο ειλικρινείς όσο θα θέλατε, επειδή φοβηθήκατε τις συνέπειες. Σκεφτείτε τι θα μπορούσατε να είχατε πει για να δημιουργήσετε περισσότερη σύνδεση.
Πρακτική 2 – Θαρραλέα ειλικρίνεια στην πράξη
Σκεφτείτε κάποιον που σας ενδιαφέρει, ο οποίος συχνά μιλάει περισσότερο απ’ ό,τι σας αρέσει. Στη συνέχεια, φανταστείτε τι θα μπορούσατε να πείτε (διακόπτοντάς τον με συμπόνια) για να δημιουργήσετε περισσότερη σύνδεση εκείνη τη στιγμή. Σκεφτείτε μήπως το δοκιμάσετε στην πραγματικότητα.
Μετάφραση: Μαρία Αγγέλου